Στις 9 Οκτώβρη 2009 πραγματοποιήσαμε μια διήμερη εκδρομή στο Νομό Σερρών, μπορούμε να πούμε επαναληπτική γιατί είχαμε κάνει ακριβώς την ίδια λίγο καιρό πρίν, την επαναλάβαμε για να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες πολλών συναδέλφων που δεν κατάφεραν να έρθουν την πρώτη φορά. Αναχωρήσαμε το μεσημέρι της Παρασκευής από τη Λαμία και από την άλλη μέρα αρχίσαμε τις επισκέψεις.
Σπήλαιο Αλιστράτης
Το σπήλαιο Αλιστράτης βρίσκεται έξι (6) χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της ομώνυμης κοινότητας, στη θέση "πετρωτό", περί τα 50 χλμ. Ν.Α. των Σερρών, 25 χλμ. Ν.Δ. της Δράμας και 55 χλμ. Β.Δ. της Καβάλας Η έκταση της περιοχής περιλαμβάνει 14.000 στρ. Το σπήλαιο θεωρείται ένα από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα της Ελλάδος, πιθανόν και της Ευρώπης.
 |
| Σπήλαιο Αλιστράτης |
Σε απόσταση 250 μέτρων από το νότιο μέρος της εισόδου του σπηλαίου, περνά η σιδηροδρομική γραμμή Σερρών - Δράμας. Παράλληλα με την σιδηροδρομική γραμμή και νότια σε μικρή απόσταση υπάρχει η κοίτη του ποταμού Αγγίτη, που τα νερά του έχουν διαβρώσει τους ασβεστόλιθους με αποτέλεσμα να σχηματισθεί το φαράγγι του Αγγίτη. Η περιήγηση στο φαράγγι έγινε με ένα αυτοκίνητο-τρενάκι στο οποίο επέβαινε και ξεναγός. Ακολούθως επισκεφτήκαμε τις πηγές (σπήλαιο) του ποταμού Αγγίτη όπου και φάγαμε σε ένα εξαιρετικό εστιατόριο για το μεσημέρι. Το σπήλαιο βρίσκεται κοντά στο χωριό Αγγίτης, Δήμου Προσοτσάνης, στις βόρειες παρυφές της λεκάνης της Δράμας.Η θερμοκρασία του νερού είναι 13 βαθμοί κελσίου και του σπηλαίου17βαθμοί κελσίου. Ένας παλιός γραφικός ανυψωτικός τροχός νερού, στολίζει το Α’ τμήμα του σπηλαίου. Αιώνια πλατάνια που τα διαπερνά ο ποταμός Αγγίτης, στολίζουν την είσοδο του περιβάλλοντα χώρου του σπηλαίου, χώρος ιδανικός για αναψυχή και ξεκούραση Ανακαλύφτηκε το 1978 από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία σε συνεργασία με τη Γαλλική Σπηλαιολογική Ομάδα Ε.Ρ.Ι.Σ. Πρόκειται για ένα μοναδικό σπήλαιο στο είδος του επειδή:
Είναι το μόνο σπήλαιο στην Ελλάδα μέσα από το οποίο διαπερνάει ένα ολόκληρο ποτάμι.
- Το συνολικό του μήκος περνάει τα 10.200 μέτρα. Η περιήγηση όμως γίνεται μόνο στα 500 πρώτα μέτρα με συνοδεία έμπειρων υπαλλήλων της Δημοτικής επιχείρησης.
- Η απώτερη προϊστορία της περιοχής αγγίζει τα 30000 χρόνια. Σε ανασκαφές βρέθηκαν λίθινα εργαλεία και λείψανα εγκαταστάσεων του τέλους της Νεολιθικής εποχής
- Στο σπήλαιο φωλιάζουν ευκαιριακά ή ζουν μόνιμα 37 είδη ζώων, ψάρια, καραβίδες, νυχτερίδες και κάποια μεγαλύτερα θηλαστικά όπως η βίδρα και ο μυοκάστορας.
- Διαθέτει περιβάλλοντα χώρο με σπάνια φυσική ομορφιά και χώρους αναψυχής.
Στο οχυρό Ρούπελ, 11/10/2009
Το πρωϊ της Κυριακής, 11/10/09 αναχωρήσαμε για το οχυρό Ρούπελ. Φτάσαμε κατά τις 09.20, πολύ καλή ώρα για να γίνει η ξενάγηση από τους στρατιώτες – φύλακες του οχυρού.
Είμαστε το πρώτο γκρούπ που έφτασε εκείνη την ημέρα. Όταν φεύγαμε , ύστερα από μια ώρα περίπου είχαν έρθει αρκετοί επισκέπτες οι οποίοι περίμεναν τη σειρά τους για την ξενάγηση.
 |
| Οχυρό Ρούπελ |
Η οχυρή στενωπός του Ρούπελ, σχηματίζεται μεταξύ του όρους Αγκίστρου και των ανατολικών προσβάσεων του Μπέλες, (μέσα από τη στενωπό αυτή ρέει ο ποταμός Στρυμώνας και κοντά στη βόρεια έξοδο της βρίσκεται η ελληνοβουλγαρική μεθόριος). Για να φθάσει κανείς στο Ρούπελ ακολουθεί την Εθνική οδό Σερρών-Προμαχώνα. Ένα χλμ. πριν την Ελληνοβουλγαρική μεθόριο υπάρχει διασταύρωση που οδηγεί στο μουσειακό χώρο του Ρούπελ. Πρόκειται για μια τοποθεσία πραγματικά στρατηγικής σημασίας που ελέγχει απόλυτα την επικοινωνία στην κοιλάδα του ποταμού Στρυμώνα. Η ιδέα για την κατασκευή του οχυρού ήταν του Ιωάννη Μεταξά το 1915,. Έγιναν οι σχετικές μελέτες από το Πολυτεχνείο και 20 χρόνια αργότερα όταν την πρωθυπουργία είχε ο Μεταξάς δόθηκε η αναγκαία χρηματοδότηση και άρχισαν τα έργα. Εργάστηκαν 3.000 εργάτες οι οποίοι κατάγονταν από τη Νότια και τη Νησιωτική Ελλάδα για να μη γνωρίζουν την περιοχή. Έμεναν στο Σιδηρόκαστρο την ημέρα και το βράδυ με τρένο που είχε κλειστά παράθυρα για να μη βλέπουν την περιοχή οι εργάτες έφταναν στο σημείο που γίνονταν οι εργασίες. Σκάβανε για τη διάνοιξη των τούνελ και το χώμα το μεταφέρανε με καρότσια έξω, πάνω από τα τούνελ όπου και το εναπέθεταν. Κατά διαστήματα φύτευαν πάνω στο χώμα φτέρες που υπήρχαν αρκετές στη περιοχή για κάλυψη. Οι εργάτες πληρώνονταν με το ποσό των 35 δρχ την ημέρα και οι τεχνίτες με 52 δρχ. Η κατασκευή έγινε από οπλισμένο σκυρόδεμα , πίσσα και θηραϊκή γή (ελαφρόπετρα από τη Σαντορίνη). Το πάχος ήτανε 2-3 παλάμες και χρειάστηκαν 5 χρόνια για την ολοκλήρωση του έργου. Η θερμοκρασία ήτανε σταθερή στους 15-17 0C .
Σήμερα είναι επισκέψιμη μια στοά των οχυρών, ένα μικρό μουσείο, το περίπτερο των επισκεπτών, το παρατηρητήριο και το Ηρώο πεσόντων. Στη στοά ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να αισθανθεί τις στιγμές της μάχης. Περπατώντας στους θαλάμους και στους πλευρικούς διαδρόμους υπάρχουν τα διοράματα, που αναπαριστούν τους Έλληνες μαχητές της μάχης των οχυρών (πολυβολητή, γιατρό στο ιατρείο του που περιθάλπει τραυματία, τον επιλοχία στο γραφείο του και το γραφείο του λοχαγού. Στο χώρο του περιπτέρου των επισκεπτών, που είναι επισκέψιμο όλες τις εποχές του χρόνου εκτίθενται στολές, μετάλλια του ελληνικού και του γερμανικού στρατού και φωτογραφίες που απεικονίζουν τις μάχες του 1941 και τους μαχητές του οχυρού σε ώρες ξεκούρασης και δράσης. Στο -υπό αναδιοργάνωση- μουσείο, που στεγάζεται στο ίδιο κτίριο, πρόκειται να εκτεθούν πολλά κειμήλια του ελληνικού και του γερμανικού στρατού, προσφορά πολλών φορέων και ιδιωτών.
ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΚΙΝΗ
Ύστερα από την επίσκεψή μας στο οχυρό Ρούπελ αναχωρήσαμε για τη λίμνη Κερκίνη. Εκεί υπάρχουν καϊκάκια που έναντι ενός μικρού εισιτηρίου κάνουν σε γκρούπ 15-20 ατόμων βαρκάδα και ξενάγηση. Είναι ο σημαντικότερος και πιο γνωστός υδροβιότοπος στην πεδινή και ημιορεινή περιοχή του νομού Σερρών. Η λίμνη δημιουργήθηκε με την τεχνητή ανθρώπινη παρέμβαση στον Στρυμόνα ποταμό.
Αποτελεί έργο που έχει μεγάλη ωφέλεια για τη γεωργία και παράλληλα είναι υδροβιότοπος για χιλιάδες ζώα και πουλιά. Στην αρχαιότητα λέγονταν "Κέρκουρος". Η έκταση της λίμνης ποικίλλει από 54250-72110 στρέμ. ανάλογα με την εποχή. Θαυμασμό προκαλούν τα παραποτάμια δάση, τα νούφαρα, και η ποικιλία των ψαριών που αποτελούν και πηγή εισοδήματος για πολλούς κατοίκους της περιοχής. Η λίμνη τροφοδοτείται με νερό κυρίως από το Στρυμόνα και λιγότερο από τους Κερκινίτη και Κρούσια. Δημιουργήθηκε το 1932, όταν έγινε το φράγμα στην περιοχή του Λιθότοπου, ώστε να συγκρατεί τα νερά του ποταμού Στρυμόνα και αργότερα χρησιμοποιήθηκε σαν μέρος αποθήκευσης νερού για την άρδευση της πεδιάδας του Νομού. Το 1982, λόγω της μείωσης της χωρητικότητας της λίμνης εξαιτίας των φερτών υλών από το Στρυμόνα, κατασκευάστηκε νέο φράγμα. Η Κερκίνη προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ και αποτελεί περιοχή του Ευρωπαϊκού Δικτύου «Φύση 2000». Στην περιοχή της Κερκίνης συναντούμε πολλά είδη θηλαστικών όπως το τσακάλι, το λύκο, την αγριόγατα, τη βίδρα, τη νυφίτσα, το ζαρκάδι, το λαγό, το αγριογούρουνο κ.λ.π.
Υπάρχουν 10 είδη αμφίβιων και περίπου 20 είδη ερπετών. Η ιχθυοπανίδα είναι επίσης πλούσια αφού υπάρχουν 30 είδη ψαριών με κυριότερα τα χέλια. Στην περιοχή γύρω από τη λίμνη έχουν καταγραφεί περίπου 300 είδη πουλιών. Ο Αργυροπελεκάνος και η Λαγγόνα που ζουν εκεί είναι μοναδικά στον κόσμο είδη, απειλούμενα με εξαφάνιση. Υπάρχουν και πολλά σπάνια αρπακτικά όπως ο χρυσαετός, ο βασιλαετός, ο πετρίτης, ενώ η περιοχή αποτελεί μοναδικό πεδίο έρευνας σχετικά με τους υγρότοπους και τη διαχείριση τους. Τα τελευταία χρόνια η Κερκίνη γνωρίζει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη και με την ελεγχόμενη αξιοποίησή της βοηθά και στην ενίσχυση των εισοδημάτων των κατοίκων της περιοχής. Οι σημαντικότερες απειλές για τη λίμνη, εκτός από τις φερτές ύλες του Στρυμόνα, είναι η ρύπανση του Στρυμόνα, η παράνομη υλοτόμηση, η παράνομη αλιεία, το παράνομο κυνήγι, οι επισκέψεις στις αποικίες των πουλιών που έχουν αρνητικές συνέπειες στην αναπαραγωγή τους και η ανύψωση αναχωμάτων που συντελεί στην ελάττωση των ειδών των ψαριών. Στη λίμνη ζει και ο μεγαλύτερος πληθυσμός βουβαλιών στην Ελλάδα: υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 500.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου